Κυριακή 1 Ιουλίου 2007

"η φαντασία της πραγματικότητας αφοδεύει γιασεμάκια"



(NOCTURNAL SPLENDOR,1963,λάδι σε καμβά)


τη νύχτα της φωτιάς έτυχε να είμαι κοντά.καλεσμένη σε σπίτι γνωστών για επαγγελματικό λόγο.

όταν η φωτιά άρχισε να διακρίνεται στη κορυφογραμμή,μετα το πρώτο σοκ της έκπληξης,προκάλεσε άπειρες κουβέντες-περιγραφές παρευρεθέντων σε αντίστοιχα γεγονότα.έτσι όπως περιγραφεται ένα ταξίδι,ένα γεγονός,η συνταγή για μοσχάρι με μανιτάρια,μια ταινία που αγγιξε μόνο το υπογάστριο.έτσι όπως περιγράφεται απο έναν θεατή που δεν μπορεί να συμμετέχει και δεν δίνει και δεκάρα για να μπορεί να συμμετέχει.

μπορείς να κάνεις πολλά μ΄ένα ποτήρι κρασί στο χέρι.και να συνεχίζεις να το γεμίζεις και να το αδειάζεις εν μέσω αναφορών στα δεντράκια,στα οικόπεδα,στις συναυλίες στον λυκαβηττό,στους κρατικούς μηχανισμούς,στα σορμπέ και το ταξίδι σου .γιατί να πρέπει να σε αφορά το πρόβλημα...

"βρε άνθρωπε,τέτοια αιώρα;"

πρώτη μου φορά που "χρησιμοποιώ" έναν πίνακα για να εκφράσω αρνητικά συναισθήματα.

2 σχόλια:

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κι όμως είναι πετυχημένη η απεικόνιση των συναισθημάτων σου στον πίνακα.

ερμία είπε...

σ΄ευχαριστώ.δάση απο συντέλεια με αποστομώνουν-εύχομαι χρώματα