(Δικό μου,1998-μάλλον,δεν θυμάμαι και καλά-λάδι σε καμβά).
"Δακρύων απόδειπνα μυστικά διαπερνούν κλείστρα
και κωδικούς απείρου
'εως δρόμοι χαμόγελου μελλοντικής άνοιξης να φωτίσουν
τους χωμάτινους κόσμους κι όλα τα μονοπάτια της αφής
και της όρασης απο το πουθενά το παντού και το κάποτε
να βγάζουν εκεί
όπου απο κομμάτια και θρύψαλα ανοιγμένα φτερά
Αγρύπνια στάζει στα άδολα νερά μπλε θαλασσινά βαθύ
καθώς κολυμβητής των ουρανών αναδυόμενος
αναζητά πέρα του κόσμου του χρώματα "
15 σχόλια:
στον βυθό των χρωμάτων
ανακαλύπτεις πρωτόγνωρα ύψη!
Καλησπέρα
κάποιος να μου κλείσει τα μάτια
κάποιος να σβήσει το φως
δεν έχω μυστικό στη τσέπη
δεν έχω τσέπη
Αγρύπνια, ναι!
Eύγε μικρή .ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!Αρα έπαψες να....ντρέπεσαι :P
Ηλιογράφε,
τι όμορφη σκέψη-σ΄ευχαριστώ
Αλέκτορα,
χαίρομαι πολύ που σε βλέπω στο"βυθό" μου.
Οι εικόνες που φτιάχνουν οι στίχοι σου,πίνακες του μυαλού.
Σωκράτη,
έψαχνα να βρω το ποίημα του Ριτσου "αγρυπνια" για να σου γράψω ένα κομμάτι εδώ-λες και χάθηκε απο προσώπου γης και..βιβλιοθήκης μου.
μου `γραψες τον πίνακα
των δέσμιων χεριών
έχω εμπιστοσύνη στις ομιλίες των γυμνών σωμάτων
ποτέ δε λένε ψέματα
αν κι άλλα δικά σου, ανάρτησέ τα
Ε, ομολογώ πως τα έχω λίγο χαμένα μαζί σου...
Με εντυπωσίασε ο τρόπος που έγραψες στο τελευταίο του Ηλιογράφου, πρώτον. Βρήκα λίγο παρακάτω τον Καρούζο που είναι ο πλέον αγαπήμένος μου...
Και έχω κολλήσει με την ζωγραφιά σου και ώρα τώρα μαγεμένη από την τόση τρυφερότητα κοιτώ...
Όταν ένα μπλογκ με κάνει να μην θέλω να μπω σε άλλο και μόνο να πάω για ύπνο, ε, κάτι συμβαίνει λοιπόν...
Να είσαι καλά, πολύ καλά και ευχαριστώ!
Kαλό φθινόπωρο ερμία. Τις τελευταίες εβδομάδες ταξίδευα στο βυθό της ψυχής μου. Το είχα πολλή ανάγκη. Με πολλή χαρά επέστρεψα στο βυθό των χρωμάτων και των σκέψεών σου που τόσο είχα επιθυμήσει. Θα τα λέμε...
Σωκράτη,
κι εγώ το πιστεύω πως το σώμα λίγα κρατεί μπροστά σε μάτια που ξέρουν να διαβάσουν.
(πριν μέρες,ψάχνοντας κάποιες πληροφορίες για τον Gustav Klimt,επεσα πάνω στον πίνακά του "δάσος απο συμήδες".βέβαια,είναι πανέμορφος.Αν τυχαίνει να μην τον έχεις δεί και θέλεις,θα είναι χαρά να στον στείλω)
Βασιλική,
τόσο ζεστά λόγια μόνο απο πολύ ζεστή καρδιά.ΕΓΩ σ΄ευχαριστώ.
(το μπλογκ το δικό σου το "γνωρίζω" και το διαβάζω καιρό-ξέρεις,μια γωνία μετά τον ηλιογράφο :-) καθημερινά.
Oσο για τον Καρούζο,δεν υπάρχει στιγμή χαράς ή λύπης που να μην ανατρέξω εκεί.άρχισα να με φοβάμαι!(γελάω) )
Σα,
καλώς σε βρίσκω!!
τα ταξίδια στα βάθη της ψυχής,λιγοστεύουν τα λόγια."Τι να πείς.Τέτοια η Αλήθεια"..
Ωραίος πίνακας.
Στο δικό μου ταξίδι της ψυχής πέταξα τις αποσκευές γιατί ήταν βαριές.
"όλα θα πάνε καλά",
χαίρομαι που σ΄αρέσει(χαίρομαι σαν πιτσιρίκι όποτε εισπράττω όμορφες κουβέντες για κάτι που κάνω όταν ξέρω πως ο άλλος δεν έχει λόγο παρά να είναι ειλικρινής)
σ΄ευχαριστώ!
Είναι καλό που το δικό σου βάρος πετώντας το,έφυγε-αν κρίνω σωστά.
γιατί αν θυμηθώ κάποια δικά μου ταξίδια ψυχής,έχει τύχει πετώντας αποσκευές να μετρήσω το ίδιο βάρος
εντός.
πάλι καλώς ήρθες :-)
Δημοσίευση σχολίου