(FRANZ MARC,1914,oil).
εξανεμίζει τα βάρη σε σώμα γυμνό.
συλλάβησα τέλος
και κάθησα στην άκρη του κόσμου
να λαμπυρίζω σκιρτήματα
στο πάνω κύμα που φτάνει ακτή.
Ο έρωτας δεν έχει θύμηση, και έχει.
κι οι ονειρόδρομοι σκληρά περπατιούνται
στις κακουχίες των ημερών.
Ξοπίσω από μονόβατο δρόμο
ρίγες χρώματα αφήνω, τυλίγω,
το νήμα πιάνοντας μέσα στα μάτια.
έτσι φαίνομαι
όταν μετριέμαι.
18 σχόλια:
καλημέρα! γεμίζεις την οθόνη μου με πανέμορφους πίνακεςςςς.. :))
"τυλίγω το νήμα..πιάνοντας μέσα στα μάτια.."
θ' αποκοιμήθηκε φαίνεται
γι’ αυτό δεν άκουσε
το κλάξον του ταχυδρόμου
ας πάει κι έτσι
άλλωστε σιγά-σιγά
τα φώτα χαμηλώνουν
σε λίγο δε θα φαίνεται
παρά ένας ήχος
μονότονος
μνημείο μιας μακρινής Εδέμ
μια ματιά πολύχρωμη
Ιριδα αβαρής κι ασώματη
που καμπυλώνομαι προς τα πάνω
ορίζοντας με τις λωρίδες μου
το θόλο του ματιού
Βλέπει και με βλέπει
αναστρέφω το βυθό και τον κάνω ορίζοντα
Moυ άρεσε πολύ το ποίημά σου. Αισθαντικό,αληθινό με έναν όμορφο εσωτερισμό- δικό του !
Όπως επίσης μου άρεασαν & οι πίνακες με τους οποίους κοσμείς το πολύ αξιόλογο ιστολόγιο σου.
Χαίρομαι που βρήκα επιτέλους λίγο χρόνο να το δω. Το χα από πολύ καιρό στα υπόψη.Θα επανέλθω φυσικά.Η περιήγηση δεν σταματά εδώ.
Καλό Σ/Κ !
Νοιώθεις... και ξέρεις να το εκφράζεις... Ταλέντο.
"...άγγελοι παίζουν μουσικές
στου δρόμου τ' ανοιχτά τα λασπωμένα
κρυφά και ακατάληπτα για τη βιασύνη μας
τραγούδια ξεχασμένα
στο ένα του κόσμου το μικρό
και ίσως πιο νωρίς
απ' το Ωμέγα του..."
ΕΡΜΙΑ της αστραπής και των χρωμάτων
καλημερίζεις Κυριακές ως το ύψος
του βυθού :)
roadartist,
στον καιρό των ναυαγών και των προσαράξεων,σ΄αυτά βρίσκω καταφύγιο και κάποιες φορές και ορμητήριο.και χαίρομαι να συναντάω "συνοδηπόρους".. :-)
α.μ.ε.α.
επειδή οι λέξεις μου δεν φτάνουν,θα καταφύγω εκεί που τα καταφέρνω πιό καλά-στα χρώματα:
royalblue,goldenrod,grimsonred
(σ΄ευχαριστώ!)
mr.di,
"αναστρέφω το βυθό και τον κάνω ορίζοντα"!
να με τι μπορείς να τινάξεις τον κόσμο στον αέρα!
υπέροχο-χαίρομαι που σε βλέπω
Mετα απο ολα αυτα ερχεται η αναγεννηση της ψυχης.Ακολουθει τον χρωματισμενο δρομο που ειναι γεματος σκιρτηματα και γαληνια πια αναπαυεται μεχρι την καινουργια διαδρομη.
akb8862,
ανακαλύπτοντας και αποκαλύπτοντας τέτοιους πίνακες,φθάνει να γίνεται τρόπος σκέψης-σαν να ανακαλύπτεις κι άλλες έννοιες των λέξεων.έτσι νομίζω.και σ' ευχαριστώ που μού γράφεις πως σου αρέσουν
(και καλώς τον)
synas,
νιώθω..νιώθεις..-για να έχει τη δόση τού σουρρεαλισμού η ζωή μας!
(ειλικρινά σ΄ευχαριστώ)
οnlysand,
"ολοόφρονος ός τε θαλάσσης βένθεα οίδεν"..
Νανά! εις υγείαν των βυθών (μας)..
πράσινο λικεράκι,
ιαματικά τα νερά των λέξεων και των εικόνων,σαν το celebre adagio
(καλό βράδυ εκεί στο νησί σου)
Καταγίνεσαι με τις συνθέσεις γης κι ουρανού και θέλεις να μη γδαρθείς μικρή;
Καλημέρα!
Τάκη,
σοφότατέ μου :-) καταγίνομαι μόνο με τα μπλε και τα κίτρινά μου,οποιαδήποτε ομοιότητα με οτιδήποτε άλλο είναι απλά ιδέα σου και προέρχεται μόνο απο την καλότητά σου :-P
ηλιογράφε,
καλημερούδια'και ελπίζω να γλυτώσεις γρήγορα απο τα καλώδια τού οτε :-)
Δημοσίευση σχολίου