Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

η τέχνη είναι -λέει- ζήτημα αντιστροφής..

(J.R.Braugh, oil, 2008)
.
.." είναι δύσκολο -λέει- το ορισμένο. σε κλείνει. σού αξιώνει
αποδείξεις που διόλου δε χρειάζονται,κι ούτε που υπάρχουν"..
.
(Samuel Evensen, rain, oil,2008)
.
.."ουρανός άσπρος, ασημένιος"..
.

(Antonia Adrioti,monotype,2008)
.
.."εκστατική μεγάλη ορφάνεια -ελευθερία"..
.
(Joshua Dean Lammers, metadata, mixed media,2008)
.
.."μεγάλα νυχτέρια με πολλά τσιγάρα,νηστικές κουβέντες,καπνός,λόγια-
τ΄αστέρι έκανε λάθος στη μπαλκονόπορτα, γύρισε, φεύγει-"..
.
.
** όλοι οι στίχοι είναι αποσπάσματα απο ποιήματα τού Γ.Ρίτσου
** οι πίνακες ανήκουν σε απόφοιτους τής Ακαδημίας Τεχνών στη Ν.Υόρκη,τής φετεινής χρονιάς.. απο πολλά slides που πήρα ξεχώρησα αυτούς τούς τέσσερις, κι επειδή μού ..ανέβηκε ενθουσιασμός είπα να τούς μοιραστούμε..

30 σχόλια:

lakis είπε...

Ευχαριστίες γι' αυτά που μοιράζεσαι μαζί μας και... μέρα καλή:)

Χριστίνα Ανέφελη είπε...

Τέλειος συνδυασμός...
Ταξίδεψα!
Να 'σαι καλά Ερμία μου.

ναυτίλος είπε...

Εξαιρετική η επιλογή σου αλλά κι οι στίχοι ήρθαν "γάντι" ...

onlysand είπε...

Θαυμάζω και αιθεροβατώ, Χρωματιστή μου

με τις εξαίρετες αναρτήσεις σου

- απ' τον αγαπημένο σου/μας Γ. Ρίτσο
εσύ η ακάματη μελισσούλα μού θυμίζεις
τον στίχο του Αλεξανδρινού

"και μες στην τεχνη παλι,
ξεκουραζομαι από την δούλεψή της"

πολλά φιλιά και μια μεγάλη αγκαλιά

Roadartist είπε...

Και πολύ καλά έκανες..
Πολύ όμορφες επιλογές..!!

Albus Genius είπε...

Εξαιρετική η επιλογή. Αλλά πάντα έλεγα πως αν το "ορισμένο" σε κλείνει γιατί τόσοι πολλοί λατρεύουν τους ορισμούς και τις ταμπέλες. Γιατί μπορούν να ξεκουράσουν το μυαλό τους στου άστατου κόσμου το κύλισμα, μου απαντούσαν. Για να μην κουράζονται να σε μαθαίνουν έλεγαν άλλοι. Και τα ίδια λόγια να ξανάρχονται πάλι μέσα σέ ένα κόσμο ορισμών, σαν ψευδαίσθηση. Δίπλα ο ουρανός ο ασημένιος που πάντα σημαίνει βροχή και ζωντάνια της γής μαζί με τις νηστικές κουβέντες που μεγάλωσαν τους ασσύριους βασιλιάδες μας.

Ανώνυμος είπε...

"..Χάθηκε στο βάθος του δρόμου
Το φεγγάρι είταν κι όλας ψηλά
Απλή, συνηθισμένη ιστορία
Κανένας δεν κατάλαβε τίποτα...."

Μαρτυρίες
του ιδίου

ερμία είπε...

λάκη φουρουκλά,
εγώ είναι που χαίρομαι που τα μοιραζομαι και το ευχαριστώ δικό μου :-)

(απο τις πρόσφατες φωτογραφίες σου,έχω κολλήσει στη δεύτερη με τα αποξηραμένα λουλούδια-πίνακας κανονικός)

ερμία είπε...

ανέφελη,
"το ποίημα είναι το αρνητικό τής σιωπής" (απο τα "χάρτινα" του)

:-))

ερμία είπε...

ναυτίλε,
όταν έχω "χαρεί" για κάτι,για έναν πίνακα για παράδειγμα,για μια εικόνα,για μιά κουβέντα,δεν έχω βρεί ως τώρα πιό ισχυρό "συμμέτοχο" απο την ποίηση τού Ρίτσου.
για όλα τ΄άλλα ..καταφεύγω στον Καρούζο
:-)

ερμία είπε...

onlysand,
θυμάσαι τα οχτάστιχα για τον Μιρό;
"Μιρό,σού χρωστάω αυτά τα δυό ανόμοια-όμοια χρώματα
στη πάνω αριστερή γωνία τού αόρατου κίτρινου (όχι κίτρινο,μάλλον αχνά πορτοκαλί-όπως είναι το αόρατο πάντα)
και το φτωχό βαζάκι τής μουστάρδας,που σηκώθηκε η μητέρα,όταν έλειπαν όλοι,κι έβαλε μέσα δυό ερημικά λουλούδια,κι έξαφνα τα λουλούδια πολλαπλασιάστηκαν,
ευώδιασε το σπίτι ολόκληρο ως έξω στον πολυάσχολο δρόμο..."
ζήτημα πολλαπλασιασμού και οι καταφυγές.. :-)

(ζεστή αγκαλιά και απο μένα.και σ΄ευχαριστώ-πολύ)

ερμία είπε...

roadartist,
κι ένα ακόμα απο τα "μονόχορδα"
'κάποτε απο μιά σύμπτωση,βρίσκουν οι λέξεις το άλλο νόημά τους'

:-))

onlysand είπε...

...και κοίτα τώρα, Χρωματιστή μου, σύμπτωση ...εκκωφαντική: δεν γνωρίζω τα 8άστιχα για τον Μιρό! (του Γ. Ρίτσου, υποθέτω, έτσι;) Το μόνο που ξέρω (αν και το έχω χάσει, προς το παρόν) είναι πως ο Ισπανός έχει εμπνεύσει στο φτωχό μου λόγο ένα ενσταντανέ-μικρό αφήγημα... (Μόλις το βρω, θα στο χαρίσω!:)

Υ/γ. Κύκλους κάνει και η ‘έμπνευση’;!... και ελεεί με χάρη τους τυχόν ...παρευρισκόμενους ;)

ερμία είπε...

albus genius,
ίσως, το να βρεθεί το γεωμετρικό κέντρο τού δωματίου τους,είναι ήδη μιά περιπέτεια..
αριστούργημα να παραπατάς και να φταίει μόνο το κρασί.
βολικό να έχεις να πας απο το εδώ στο εκεί..
όσο για τον ουρανό,μπορεί να συνεχίζει να ασημίζει ερήμην τους-who cares.

(albus σημαίνει λευκό ή δεν έχω πια καθόλου μνήμη;)

ερμία είπε...

Νανά μου,όπου ντανταϊστής κι εγω απο κοντα :-)
με ξεκουράζουν απίστευτα τέτοιες "συμπτώσεις"!
μόλις το βρείς,θα το περιμένω με πολύ χαρά.
(ναι,τού Ρίτσου τα 8στιχα για τον Μιρό)
:-))

ερμία είπε...

pink martini to die,
"γήινο βάθος σκοτεινό ως το τέλος.Ενα μόνο παράθυρο αναμμένο-ένα μεγάλο κλεμμένο πράσινο διαμάντι.Ο ουρανός ολόλευκος,ολόγυμνος.Ω μυστικό ξημέρωμα-είπε-δέρμα λευκό κατάστικτο με κόκκινους πόρους-όνειρο,όνειρο επουλωμένο,η ουλή σου πιό λευκή στον κρόταφό μας."
(απο το "Μακρυνό")

τρελαίνομαι γι ανταλλαγές-σ΄ευχαριστώ :-)

akb8862 είπε...

Ωραίοι οι πίνακες & εξίσου ωραίοι οι στίχοι του Ρίτσου, ειδικά εκείνοι αμέσως μετά τον πρώτο πίνακα.

Να σαι καλά. Καλό σου απόγευμα!

Ανώνυμος είπε...

Θα πω μονάχα , ένα φτηνό "Ευχαριστώ" για τα πανάκριβα σου δώρα .

ερμία είπε...

akb8862,
.."καμιά φορά ξυπνάς κακόκεφος,πίνεις τον καφέ σου,καπνίζεις τό΄να τσιγάρο πάνω στ΄άλλο,ανοίγεις το ραδιόφωνο,τζαζ,όλα σού φταίνε,δεν μπορείς να θυμηθείς τ΄όνειρο που΄δες στον ύπνο σου .." (Γ.Ρίτσος)
κάπως έτσι ξεκίνησε αυτή η ανάρτηση :-)
περαστικά Αλεξ-διάβασα στο μπλογκ σου-να τελειώσει γρήγορα αυτή η ταλαιπωρία και με όσο λιγότερο πόνο γίνεται!

ερμία είπε...

silia,
εγώ σ΄ευχαριστώ! "..Πάντα λοιπόν,υπάρχει τρόπος κάτι να δώσουμε κι ίσως να μείνουμε και μείς μ΄αυτό που δίνουμε.Κι ήθελα αυτό να εννοήσω και να πω και να υπογράψω σαν ένα γράμμα μ΄ανοιχτή χρονολογία για όποιον παραλήπτη.."(Γ.Ρίτσος)
:-))

mitos είπε...

"Με μια πράξη
έσωσε τόσες λέξεις
που ασύστολα ξόδευε
χρόνια και χρόνια"
Γ. Ριτσος, ΚΑΠΟΤΕ 10.ΧΙ.77

Ανώνυμος είπε...

Έβγαλα το σακάκι μου
το 'ριξα στους ώμους μου.
Στη δεξιά τσέπη
είναι ένα κάτασπρο βότσαλο
ζεστό.
Σε μικρούς στίχους
μεγάλα πράγματα κρύβονται
ανείπωτα.

ερμία είπε...

mitos,
υπέροχοι στίχοι.είναι για να "λιγοστεύουν οι ερωτήσεις",όλες οι ερωτήσεις
σ΄ευχαριστώ-πολύ

ερμία είπε...

ανώνυμε,
είναι αυτά που λέγονται με μιά ανάσα
σαν τα πεζά του.για να μη χρειάζεται να γραφτεί κανένας επίλογος..
σ΄ευχαριστώ :-)

mitos είπε...

"Σ΄αρέσει να πέφτεις στο ξεστρωμένο μας κρεβάτι,
Οι παλιοί μας ιδρώτες δεν σ΄αηδιάζουν
Τα λερωμένα, από ξεχασμένα όνειρα, σεντόνια μας
Οι κραυγές μας που στο σκοτεινό δωμάτιο αντηχούνε
Όλα τούτα ξεσηκώνουνε το αχόρταγο κορμί σου,
Το άσχημό σου πρόσωπο επιτέλους λάμπει
Που χτεσινοί μας πόθοι είναι όνειρα αυριανά σου ..."
J. MANSOUR

Βασιλική Ν. είπε...

Οι συμπτώσεις είναι ο κοινός δρόμος που τραβάμε και η αντιστροφή ίσως η μόνη περίπτωση να δούμε ίσια στα μάτια την αλήθεια.

Ανώνυμος είπε...

το πρώτο δε μου αρέσει, το τρίτο μου φαίνεται λίγο "ύποπτο" :), το τέταρτο πολύ δυσνόητο για ένα χαϊβάνι σαν κι εμένα, αλλά το δεύτερο όλα τα λεφτά

ερμία είπε...

mitos,
τον(;) J.Mansour δεν τον γνωρίζω,αλλά το απόσπασμά σου μού κίνησε το ενδιαφέρον και έψαξα να τον βρω.δεν βρήκα κάποιο βιογραφικό του στοιχείο,παρα μόνο δύο μεταφράσεις του,τα "ορνια" και τα "ερωτικά".θα τον αναζητήσω σε βιβλίοπωλείο με τη πρώτη ευκαιρία
σ΄ευχαριστώ
:-)

ερμία είπε...

βασιλική,
οι συμπτώσεις είναι ένα μαγικό πράγμα για να ανεβαίνει στο φως η κοινή αλήθεια-και χαίρομαι :-)

ερμία είπε...

ηλιογράφε,
γελάω..
και δεν σού κάνω τη χάρη να πετάξω τίποτα στον σκουπιδοφάγο!
:-))