(Gerhard Richter,2008)
δεν θυμάμαι παλιές ιστορίες- ελεύθερες σε ιπτάμενο πανί πικραίνουν τις θάλασσες.
(Gerhard Richter,2010)
οι λέξεις δεν ακούγονται , οι ήχοι δεν αναγνωρίζονται κι η εικόνα φωτίζεται και σβήνει.
(Gerhard Richter,2008)
τι περίμενες. αγύριστη σιωπή οι αναπνοές. δεν ριζώνει η μισή αλήθεια. κι ας επιμένει η γη.
(Gerhard Richter,2010)
ο πίνακας παράταιρος εξαντλείται στα χρώματα της νύχτας, τοιχογραφία που δεν κινδυνεύει πιά.
7 σχόλια:
ανοίξατε τα σχόλια ?
επιτέλους...
κατά λάθος αεροστατικέ..ξεχάστηκα :-)
όμως χαίρομαι που σε βλέπω.
ημουν αμελής όταν τα είχα ανοιχτά στις απαντήσεις μου,λόγω χρόνου.
ίσως τώρα βοηθήσει το καλοκαίρι-θα δω
:-)
αν δεν προλαβαίνεις μην απαντάς...
άφησε μας τη χαρά να σου γράφουμε...
Βλέπω πως γύρισες Αθήνα καημένο μου !
Και ισχύει ακόμα ο έρωτας με τον Richter ...
Tα κειμενάκια σου είναι πάντα αγαπημένα.
Φιλιά απο τη Μάρθα.
αεροστατικέ,
επειδή πολύ συχνά η Νέαιρα χορευει στο μυαλό μου και μου κάνει πλάκα,θ΄αφηνω τα "γκριζα" ανοιχτά για να σ΄ακούω.μπορει να πλακωσει κι ο Ιππωνακτας και να θυμηθουμε τις ενδοξες μερες :-))
γέροντα σε πεθυμησα!
ο Richter ειναι παιδικος ερωτας και δεν ξεχνιέται..
κανε εσυ τα μπανακια σου και σου ετοιμαζω εναν ακομη χειρότερο :-P
Δημοσίευση σχολίου