Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007

ευτυχώς χαμένη

(GINO SEVERINI,1918,λάδι σε καμβά,"sea dancer")

"...-παιδί νόμιζα πως το γαλάζιο της θάλασσας ήταν δική μου ανακάλυψη,προνόμιο κι απόχτημα αποκλειστικά δικό μου.Μετα κατάλαβα πως ανήκε σ' όλους.Όμως,μέσα απο την κοινοκτημοσύνη του γαλάζιου όλοι για μιά στιγμή επικοινωνούσαμε,πρόσκαιρα αδερφικοί και ισότιμοι.
Πιό έπειτα κατάλαβα,μ΄έκπληξη στην αρχή,με ανησυχία κατόπιν,τελικά με απόλαυση,οτι το χρώμα της θάλασσας άλλαζε.
Μαύρο κι επίφοβο τη νύχτα,άλλοτε φωσφορικό ή φεγγαρίσιο,κάποια πρωινά βαλτωμένο πράσινο απο φύκια,και τ΄απογεύματα καφετί απο σάπια στεριανά φυτά στις φυρονεριές,κι ακόμα,μες στη μέρα,κανελί στις εκβολές των ξεροπόταμων,με τα σκουπίδια μπρος στις καλαμιές,ξανθοκίτρινο στην ακίνητη άμμο,βυσσινί της σκουριάς μπρος στις στοές των εγκαταλειμμένων ορυχείων με τα στόμια ανοιχτά κατα το πέλαγος,λαδί στα λιμάνια και κόκκινο του μίνιου στους ταρσανάδες.

Αργότερα γνώρισα άλλα νερά και άλλα χρώματα,γκριζωπά της Μάγχης,σταχτιά της Βαλτικής,μολυβένια της βόρειας θάλασσας,υδραργυρικά της Αφρικής κι ασημορόδινα της μεσιανής Ασίας.
Σήμερα καταλαβαίνω το δικαίωμα της θάλασσας ν΄αλλάζει χρώματα.
Έτσι κι η ελληνική θάλασσα μπορεί να δείχνει όποιο χρώμα θέλει,υπό τον όρο να είναι γαλάζιο..."..



(Τ.Πατρίκιος-εκδ.ΔΙΑΤΤΩΝ)

8 σχόλια:

σα είπε...

τα χρώματα της θάλασσας αλλάζουν ακριβώς όπως αλλάζουν τα χρώματα της ψυχής μας...

Καλώς ήρθες ερμία μας. Μας έλειψες!

Socrates Xenos είπε...

weisse Liebe
διόρθωσέ με
τουλάχιστον συμείδες

Ανώνυμος είπε...

Πατρίκιος και λυρισμός δεν μού είχε κολλήσει μέχρι σήμερα.Πόσα πράγματα δεν ξέρω στην ηλικία μου!!
καλώς ήρθες;

Ανώνυμος είπε...

Σα,
εγώ,τότε,να κάνω την ευχή,τα χρώματα στις ψυχές όλων μας,να είναι τόσα πολλά,τόσο ζωντανά και τόσο ταξιδιάρικα,σαν της θάλασσας.
σ΄ευχαριστώ!

Ανώνυμος είπε...

Σωκράτη (μού επιτρέπεις;),
χαίρομαι πολύ που-έστω-κάτι είδα!
:-)

Ανώνυμος είπε...

Τάκη,
ε-ναι,και λυρισμός-θα σου στείλω τον τίτλο-αλλά παλαιότατη έκδοση δεν ξέρω αν κυκλοφορεί πλέον.
και,ναι,ήρθα πια :-)

Socrates Xenos είπε...

Μου άρεσε έτσι
όπως με τον τρόπο της γλυκόριζας μιλάς

Ανώνυμος είπε...

Σωκράτη,
πολύ σ΄ευχαριστώ
(κάπου πρόσφατα διάβαζα οτι γλυκόριζα έτρωγαν στην αρχαία αίγυπτο :-) )