Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2007

"το γλυκό σου,δε θα το φας;"

(δικό μου,μολύβι σε χαρτόνι απο το 1999)
.
"..δεν ξέρεις απο πού ξεκίνησες,πού πήγαινες,τι επιζητούσες,δεν ξέρεις πιά,δεν θυμάσαι ποιές απ΄αυτές τις μεταμορφώσεις εφαρμόζουν στα πράγματα,αφού πράγματα πιά δεν υπάρχουν παρά μιά κυμαινόμενη ρευστότητα ως το μαγικό αρχέτυπο α μ ε τ α μ ό ρ φ ω τ ο που,
.
μένοντας ακίνητο,εμπεριέχει όλους τους μηχανισμούς των κινήσεων και των μεταμορφώσεων,τόσο που,είτε ανεβαίνεις στον φάρο τού Γυθείου,είτε πίνεις τον καφέ σου στο παραλιακό καφενείο τού Κιάτου,είτε κοιτάζεις μιά γυναίκα που χτενίζεται,είτε ένα άγαλμα που απλώνει το δεξί του χέρι χωρίς να παίρνει ή να δίνει τίποτα,
.
ακούς ακατάπαυστα τον παλμό του α μ ε τ α μ ό ρ φ ω τ ο υ ανάμεικτον με τους κρότους τού βενζινόπλοιου,με τους χτύπους απ΄τα πούλια στο τάβλι κι όλα αποκτούν μια καταπληκτική φυσικότητα (αναγκαιότητα, πες) που ανοίγει χωρίς έκπληξη το στόμα σε μιάν θαυμαστικήν αφαίρεση ως την υποταγή,ως την ευφρόσυνη αίσθηση τού α ν α π ώ λ ε σ τ ο υ."..
.
.
(απο το "Ο Γέροντας με τους χαρτα'ι'τούς-ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΟ ΑΝΩΝΥΜΩΝ ΑΓΙΩΝ-Γ.Ρίτσος)
-χωρίς τελεία,με μιά πνοή,όπως η κάθε σκέψη-

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ερμία......υποκλίνομαι!
Θεωρώ ότι τόσο ο ζωγράφος όσο και ο φωτογράφος στα πορτραίτα δείχνουν πόσο καλοί είναι (εγώ από την άλλη πλευρά, ποτέ μου δεν έχω φωτογραφίσει ανθρώπους από κοντά, τους πλησιάζω -κι αυτό σπάνια- με τηλεφακό).
Ερμία, δεν παίζεσαι! Είσαι φοβερή!
Ά! το πιο σπουδαίο: Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Την στιγμή που τα βλέμματα κοιτάνε ίσια τις καρδιές μόνο η παράδεισος συμβαίνει.Και να το αναπώλεστο....

ερμία είπε...

Hλιογράφε!
Kαλημέρα-καλημέρα (και τη χθεσινή
:-) )
μαζί με 1001 ευχαριστώ!
ο συγκεκριμένος πιτσιρικούλης ζωγραφίστηκε φυσικά-εννοώ χωρίς να τον έχω φωτογραφίσει-κάθησε με υπομονή όση ώρα χρειάστηκα και κοιτούσε μ΄αυτά τα υπέροχα μάτια και την έκφρασή τους που σε αποτελειώνει(στην πραγματικότητά του εννοώ).είχα ξεχάσει και τεχνική να κρατάς το μολύβι,και μήκος γράμμών."γράφτηκε",δεν έγινε σκίτσο,όπως γράφουμε το α και το β.και το θυμάμαι σαν να έγινε τώρα-και δεν μου έχει ξανασυμβεί.

ερμία είπε...

Τάκη!
έχω μάθει πιά πως κάθε αυταπάτη δεν έχει μόνο παρελθόν.έχει ΚΑΙ μέλλον
(ανεπίδεκτη..)

ολα θα πανε καλα... είπε...

Tα μάτια του "πιτσιρικούλη"(μου άρεσε ο χαρακτηρισμός!)μοιάζουν πολύ με τα δικά μου!
Πώς τον λένε;
Καλησπέρα Ερμία,με το υπέροχο όνομα.Μου άρεσε το σκίτσο.
Θα μου κάνεις κάποτε, το δικό μου;

ερμία είπε...

"όλα θα πάνε καλά",
πολύ συχνά σ'όσα αφηγούμαστε υπάρχει μια περίεργη μεταφυσική(σαν τη μεταφυσική των παραμυθιών).το όνομα του μικρούλη δεν έχει θέση ούτε βάζει καμμιά ψηφίδα στη μνήμη μου.σαν τα πράγματα που έρχονται στο μυαλό όχι απο τη ρίζα αλλά απο τη μέση τους.
χαίρομαι που σού άρεσε το σκίτσο..

prasino liker είπε...

Μια πολυ γλυκεια ζωγραφια,για ενα πολυ γλυκο μηνα.
Καληνυχτα

Socrates Xenos είπε...

"ξέρεις
δεν μπορώ να κοιτώ
τούτα τα μάτια ανθρωπογραφία
με παιδεύει μια κλίση είκοσι μοιρών
απογείωση λύπη κι η μουσική τους
Δεν αντέχω σου λέω τον εξαίσιο πόνο
ανοίγει η καρδιά μου
σπιτάκι ζεστό προσφύγων..."

Εκπληκτικό, Ερμία!

melomenos είπε...

όταν το σκιτσάριζες ...άρα τι είχες στο μυαλό σου;

μάτια που πλέουν σ'όνειρο αφηρημένα!

καλησπέρα σου
καλώς σε βρήκα!

ερμία είπε...

πράσινο λικέρ!
σ΄ευχαριστώ.στη παράταση της μέρας,ευχές και απο μένα

ερμία είπε...

Σωκράτη!
κάνεις τον δρώντα και τον θεατή "συνένοχο" εκ βαθέων.και χαίρομαι.

σ΄ευχαριστώ και σ΄ευχαριστώ

ερμία είπε...

μελομένε,
χαίρομαι για ότι μπορώ να μοιράζομαι.καλώς ήρθες!

(τίποτα δεν είχα στο μυαλό μου.όποτε κι αν γίνεται,απλά κοιτάζω για να βλέπω)