Η χρωματιστή σχεδία των ταξιδιών είναι που μας παρασέρνει λιγάκι από τον γκρίζο εσωτερικό μας κόσμο. Γιατί κλείνεις τη νύχτα σε κίτρινη σκίαση; Αν θεωρείς πολύ προσωπική την ερώτηση, μην απαντήσεις. Την καλημέρα μου ερμία σου στέλνω.
Σα! αφού στο κάθε "εδώ" μας,εκφράζουμε προσωπικές σκέψεις,σαν να σκουντάμε απαλά τον αγκώνα και να μοιραζόμαστε,γιατί να μην σου απαντήσω. το κίτρινο είναι το δικό μου χρώμα-όταν πρόκειται για λέξεις,είναι αυτό που μιλάω σε μένα-και λόγω διαστροφής(!)δεν μπορώ να δω ή να σκεφτώ χρώμα χωρίς σκίαση..έτσι για να αισθάνομαι και να βλέπω ταυτόχρονα και τις παραδίπλα αποχρώσεις(εντός κι εκτός μου). κι απο αποχρώσεις,πολλές,αυτό το διάστημα.
(σ΄ευχαριστώ γι αυτό που έγραψες εκεί στα link σου-πολλή Χαρά για μένα! αν και πιστεύω πως η έμπνευση βρίσκεται στη δική σου καρδιά)
Σωκράτη! υπέροχη σκέψη και τώρα που ξαναβλέπω τον πίνακα με τη δική σου εκδοχή,αυτόν το τίτλο θα του έδινα,αν μπορούσα. εγώ απλα είχα σκεφτεί την αμφίδρομη διαδρομή απο το φωτεινό στο σκοτεινό,απο το σκοτεινό στο φωτεινό..
Ηλιογράφε! κι εμένα μ΄αρέσει.όντως δεν έχει κάτι συγκεκριμένο.αν ρίξεις μια ματιά στο προηγούμενο post που αναφέρεται στην αφηρημένη-abstract-ζωγραφική,θα δείς τι λέει για το συναίσθημα.αυτός ο συγκεκριμένος πίνακας ανήκει σ΄αυτό που "λένε" διακοσμητική abstract ζωγραφική.οι "γνώστες"(χα)τη θεωρούν "παρακατιανή"(δεν είναι τέχνη..). δεν συμφωνώ για άπειρους λόγους. (καλημέρα σου)
only sand! ότι έχει σχέση με άμμο,θάλασσα,πλεούμενα(ως και μονόξυλα!),πρέπει να υπάρχουν στο αίμα μου απο τότε που γεννήθηκα(αλλά δεν..ανησυχώ :-) ) χαίρομαι που σε "βλέπω"!
"ολα θα πάνε καλά" γιατί να τις φοβάσαι; "είναι καιρός να γνωριστούνε οι θάλασσες με τους κινδύνους" δεν έλεγε ο Ελύτης; :-) και καλη-μέρα
Πόσο με ανακούφισε αυτός ο πρώτος στίχος, δεν φαντάζεσαι Ερμία μου. Αν είναι κίτρινη η σκίαση της νύχτας τότε δεν φοβόμαστε τίποτα. Γιατί ο φόβος είναι το απόλυτο μαύρο.
Οι μαύρες γραμμές της ζωγραφιάς είναι πολύ χορευτικές, αγκαλιασμένες κι αγαπησιάρικες... τι ωραίο!
Καλό βραδάκι και καλή μας εβδομάδα! Ελπίζω πως θα ανταμώσουμε σύντομα!
βασιλική μας! για να μιλήσω προσωπικά,το μαύρο κι η νύχτα δεν με φοβίζουν-τρυφερό και οικείο βρίσκω τον κόσμο τους.αν εννοείς το "μαύρο" σε καρδιές και μυαλό,ναι,είναι ο χειρότερος επίγειος θόρυβος.
("χορευτικές γραμμές",πολύ όμορφη έκφραση!) ευχές εκεί πάνω στα βόρεια :-)
(Laurie Maitland,"autumn song",λάδι σε καμβά)
17 σχόλια:
Η χρωματιστή σχεδία των ταξιδιών είναι που μας παρασέρνει λιγάκι από τον γκρίζο εσωτερικό μας κόσμο. Γιατί κλείνεις τη νύχτα σε κίτρινη σκίαση; Αν θεωρείς πολύ προσωπική την ερώτηση, μην απαντήσεις. Την καλημέρα μου ερμία σου στέλνω.
αχου
πώς ανεβαίνει αστύλωτη η λυγαριά στο θάνατο...
η νύχτα μαυρίζει ότι αγαπάει...
καλό σου σαββατοκύριακο
Σα!
αφού στο κάθε "εδώ" μας,εκφράζουμε προσωπικές σκέψεις,σαν να σκουντάμε απαλά τον αγκώνα και να μοιραζόμαστε,γιατί να μην σου απαντήσω.
το κίτρινο είναι το δικό μου χρώμα-όταν πρόκειται για λέξεις,είναι αυτό που μιλάω σε μένα-και λόγω διαστροφής(!)δεν μπορώ να δω ή να σκεφτώ χρώμα χωρίς σκίαση..έτσι για να αισθάνομαι και να βλέπω ταυτόχρονα και τις παραδίπλα αποχρώσεις(εντός κι εκτός μου).
κι απο αποχρώσεις,πολλές,αυτό το διάστημα.
(σ΄ευχαριστώ γι αυτό που έγραψες εκεί στα link σου-πολλή Χαρά για μένα! αν και πιστεύω πως η έμπνευση βρίσκεται στη δική σου καρδιά)
Σωκράτη!
υπέροχη σκέψη και τώρα που ξαναβλέπω τον πίνακα με τη δική σου εκδοχή,αυτόν το τίτλο θα του έδινα,αν μπορούσα.
εγώ απλα είχα σκεφτεί την αμφίδρομη διαδρομή απο το φωτεινό στο σκοτεινό,απο το σκοτεινό στο φωτεινό..
νεράιδε,η νύχτα έχει όλα τα δικαιώματα να (μας) κάνει ό,τι θέλει,ακόμα και να "μαυρίσει" ότι αγαπάει-ευτυχώς για όλα τα "ό,τι" της)
Επάνω στη χρωματιστή σχεδία σου
"...η νύχτα τής σιωπής
ως μακρινή ανάμνηση-αμμουδιά
που ήσουνα πριν γεννηθείς."
Καλό Σ/Κ, ΕΡΜΙΑ :)
Δεν έχει κάτι το συγκεκριμένο αλλά μ΄αρέσει πολύ
Φοβάμαι των κυττάρων τις επιθυμίες...Καλή σου μέρα.
Ηλιογράφε!
κι εμένα μ΄αρέσει.όντως δεν έχει κάτι συγκεκριμένο.αν ρίξεις μια ματιά στο προηγούμενο post που αναφέρεται στην αφηρημένη-abstract-ζωγραφική,θα δείς τι λέει για το συναίσθημα.αυτός ο συγκεκριμένος πίνακας ανήκει σ΄αυτό που "λένε" διακοσμητική abstract ζωγραφική.οι "γνώστες"(χα)τη θεωρούν "παρακατιανή"(δεν είναι τέχνη..).
δεν συμφωνώ για άπειρους λόγους.
(καλημέρα σου)
only sand!
ότι έχει σχέση με άμμο,θάλασσα,πλεούμενα(ως και μονόξυλα!),πρέπει να υπάρχουν στο αίμα μου απο τότε που γεννήθηκα(αλλά δεν..ανησυχώ :-) )
χαίρομαι που σε "βλέπω"!
"ολα θα πάνε καλά"
γιατί να τις φοβάσαι;
"είναι καιρός να γνωριστούνε οι θάλασσες με τους κινδύνους" δεν έλεγε ο Ελύτης;
:-) και καλη-μέρα
Πόσο με ανακούφισε αυτός ο πρώτος στίχος, δεν φαντάζεσαι Ερμία μου.
Αν είναι κίτρινη η σκίαση της νύχτας τότε δεν φοβόμαστε τίποτα. Γιατί ο φόβος είναι το απόλυτο μαύρο.
Οι μαύρες γραμμές της ζωγραφιάς είναι πολύ χορευτικές, αγκαλιασμένες κι αγαπησιάρικες... τι ωραίο!
Καλό βραδάκι και καλή μας εβδομάδα!
Ελπίζω πως θα ανταμώσουμε σύντομα!
φέρνει δίψα
ο χορός με τη φωτιά
μα κι αν σκοτάδι πιο καλά
να πιεις απ' το υγρό της πέτρας
κει που το ιδρωμένο σου άλογο
κατέπεσε
@ερμία:
Ότι το'λεγε,το' λεγε.Κάπως αλλιώς εννοούσα μιλώντας για τον φόβο μου.
Καλημέρα!
βασιλική μας!
για να μιλήσω προσωπικά,το μαύρο κι η νύχτα δεν με φοβίζουν-τρυφερό και οικείο βρίσκω τον κόσμο τους.αν εννοείς το "μαύρο" σε καρδιές και μυαλό,ναι,είναι ο χειρότερος επίγειος θόρυβος.
("χορευτικές γραμμές",πολύ όμορφη έκφραση!)
ευχές εκεί πάνω στα βόρεια :-)
αλέκτορα!
ο καλύτερος τρόπος για ν΄αποχαιρετιστεί το αίνιγμα.
(σ΄ευχαριστώ που "άφησες" εδώ τέτοιους στίχους!)
"όλα θα πάνε καλά"!
η πρώτη που κατηγορεί τις κακές "μεταφράσεις" και σε κακομετέφρασα εγώ..
:-)
Δημοσίευση σχολίου