Aυτή την ανάρτηση, θέλω να την αφιερώσω στη Νανά Τσόγκα . (http://onlysand-seashells.blogspot.com) . Αφορά μιά έκθεση τού Νίκου Κεσσανλή που είχε τίτλο "πλόες" . Το γιατί , αφορά τη δική μου ανάγνωση τών ποιημάτων της.. Πάντα , διαβάζοντάς τα ,έχω την αίσθηση πως ξεπηδάνε απο το χαρτί μορφοποιώντας ένα χώρο πλήρη διαστάσεων και χρωμάτων, ένα χώρο πολύ "ακριβό" που φωτίζοντάς τον με τον προβολέα τών συναισθημάτων και τών χρωμάτων της εξομοιώνει όλες τις διαστάσεις..
.
Ο Κεσσανλής παίρνει τη φωτογραφική εικόνα τού χαρακτικού σαν μιά στιγμή μέσα στον χρόνο,το μεγεθύνει και το προβάλει στην επιφάνεια , στον χώρο.. Μετά το διαμελίζει σε επιπεδικά τμήματα ώστε η θέαση να είναι αρχιτεκτονημένη..
Η Θέαση είναι εφικτή απο ένα και μόνο σημείο (βλέπε και προηγούμενη ανάρτηση για τον Ντυσάν) απο το οποίο αν δεν περάσει ο θεατής δεν μπορεί να νιώσει την ακεραιότητα τής φόρμας..
Βασικός εκπρόσωπος τού νέουρεαλισμού και τής mec-art έστρεψε τους εικαστικούς προβληματισμούς σε νέες προσεγγίσεις τού πραγματικού , "δίνοντας εκφραστική αυτονομία στα αντικείμενα χρησιμοποιώντας την γλώσσα τών ιδιοτήτων τους όπως και τη παραγωγική τους διαδικασία".. Μετέτρεπε το οικείο σε ανοίκειο δίνοντας λόγο στον θεατή για να επαναπροσδιορίσει τη νέα χρήση τού αντικειμένου..
"Οι καινούριες δομές τού νέου ρεαλισμού απευθύνονταν στο άτομο θύτη και θύμα ,μιάς κοινωνίας τής ανεξέλεγκτης και καταχρηστικής πληροφόρησης , τής βιομηχανοποιημένης παραγωγής κι αλόγιστης κατανάλωσης , των χαλκευμένων επίσης ιδεολογικών αντιπαροχών , τής εντυπωσιοθηρίας και τής παράλληλης εικονοπληξίας, ασκώντας με τα εικαστικά τους έργα τότε οι καλλιτέχνες, μιάν έμμεση αντιστασιακή αγωγή στις νοοτροπίες που επικρατούσαν. Ο νέος ρεαλισμός, ερχόταν τότε σαν απάντηση αντιδιαστολής προς την αμερικάνικη pop art .."..
Στο έργο του, η ζωγραφική είναι δράση και δράμα , είναι ιδέα και πράξη, μύθος , αλληγορία και πρόκληση.. "Σκηνοθετεί" ώστε απο τη πλευρά τού θεατή να φτάση στην παραστατικότητα και όχι στην αναπαράσταση . Παρεμβαίνει στο περιβάλλον και βάζει επι τάπητος τη δομή και τη λειτουργία τής φωτομηχανικής εικόνας . Κατακτά "βεβαιότητες" για να μπορέσει στην επόμενη κατασκευή, να τις απεμπολίσει .
Μέσα στις δυνατότητες τής φωτομηχανικής μεθόδου είναι η παραγωγή πολλαπλών εικόνων αντί τής μίας που ενώ χάνει την αυτεξουσιότητά της, κερδίζει την πολλαπλασιαστική της δύναμη μέσα απο τις αμφισημίες τών εκδοχών της.. " ΟΙ νόμοι αυτοί εξουδετερώνουν τον φετιχισμό τής εικόνας και κατ΄επέκταση τών ειδώλων που παρουσιάζει"..
Αν ο Μαn Ray -στα 1914- αξιοποίησε το εύρημα που ανακάλυψε στις συμπτωματικές και απροσδόκητες σχέσεις που πρότειναν οι φωτογραφικές λήψεις στα έργα του ( και κυρίως οι εκτυπώσεις) , κάπου πενήντα χρόνια μετά οι καλλιτέχνες τού νέου ρεαλισμού που δημιουργούσαν την mec-art , πέτυχαν την εικονοκλασία τής φωτογραφίας βασιζόμενοι στις αντικειμενικές ιδιότητες τών δεδομένων της.. Και κυρίως τις ιδιότητες τού χώρου ..
