Θάνος Τσίγκος, Ζωφόρος,λάδι,1961.
Ο αυθορμητισμός του,όσο ζούσε,με τους ανθρώπους ήταν ίδιος με τον αυθορμητισμό τής ζωγραφικής του.Χωρίς πολλές προετοιμασίες ή αναστολές. Ζωγράφιζε στο πάτωμα και πολλά έργα ταυτόχρονα.Απλωμένα δίπλα και πολλά σωληνάρια χρώμα.Έριχνε το χρώμα "σαν πυρομανής που βωάζει φωτιά σε μιά πόλη.Έριχνε το χρώμα με κουτάλι και το διαμοίραζε με τα χέρια ή με μαχαίρι ή ζωγράφιζε με το ίδιο το σωληνάριο που πίεζε πάνω στον καμβά.Ζωγράφιζε με όλο του το σώμα και στη λαίλαπα που προκαλούσαν οι κινήσεις του,στο τέλος, όλα είχαν πάρει τη θέση τους"..
Στη δεκαετία τού ΄60 κάνει αρκετές εκθέσεις στη Γαλλία. Στην τελευταία του εκεί, ο τίτλος είναι κατηγορηματικός : Αίθουσα 3 - αίθουσα τών αφαιρετικών ...περιοχή ομιχλώδης.
Στη δεκαετία τού ΄60 κάνει αρκετές εκθέσεις στη Γαλλία. Στην τελευταία του εκεί, ο τίτλος είναι κατηγορηματικός : Αίθουσα 3 - αίθουσα τών αφαιρετικών ...περιοχή ομιχλώδης.
Θάνος Τσίγκος,κρουαζιέρα σε πράσινο φόντο,λάδι,1961.
Κατά τη γνώμη μου,αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν οι εκρήξεις τού χρώματος.Πολλοί ήταν αυτοί που τον κατηγόρησαν για ταλάντευση ανάμεσα στο παραστατικό και το αφαιρετικό.Αλλά κάποιες φορές η ζωγραφική έρχεται απο φαντασιώσεις και "παραισθήσεις".Και πολλές είναι οι φορές που είναι αντιρασιοναλιστική και ζωγραφική τής πιό βαθειάς αλήθειας.
Ανάμεσα σ΄αυτούς που αγόρασαν έργα του ήταν το Μουσείο τής Βέρνης και ο Σαρτρ.
Ανάμεσα σ΄αυτούς που αγόρασαν έργα του ήταν το Μουσείο τής Βέρνης και ο Σαρτρ.
Θάνος Τσίγκος,τριχρωμία σε άσπρο φόντο,λάδι,1960.
Αποφάσισε να δείξει έργα του στην Ελλάδα μόλις στις αρχές τής δεκαετίας τού ΄60. Η πρώτη κριτική που πήρε ήταν "..επιτέλους αποφάσισε να δείξει τη δουλειά του στην Ελλάδα. Και να προσαρμοστεί στις αξιώσεις ενός κοινού που ζητά να διακοσμήσει τα διαμερίσματά του με πίνακες ούτε πολύ συντηρητικούς ούτε πολύ αφηρημένους.." (Καθημερινή 1961)
Αντίθετα,μιά άλλη, "..το χρώμα ξεκινάει δυνατό,καθαρό απο την επιφάνεια, ελεύθερο απο κάθε είδους επιμέλεια,για να ξεχυθεί συνεχώς υψωνόμενο. Δεν εικονίζει τίποτα,σχηματίζει μάλλον πριν φτάσει στην οριοθέτηση κάποιας μορφής.."
Αντίθετα,μιά άλλη, "..το χρώμα ξεκινάει δυνατό,καθαρό απο την επιφάνεια, ελεύθερο απο κάθε είδους επιμέλεια,για να ξεχυθεί συνεχώς υψωνόμενο. Δεν εικονίζει τίποτα,σχηματίζει μάλλον πριν φτάσει στην οριοθέτηση κάποιας μορφής.."
Θάνος Τσίγκος,κρουαζιέρα σε σκούρο φόντο,1961Η ζωγραφική του μοιάζει άνιση, συχνά πρόχειρη αλλά πάντα ακροβατική. Η ελευθερία της είναι δανεισμένη απο τη συγκεκριμένη εποχή που καταδίκασε τη σκλαβιά τής αναπαράστασης .¨Ετσι,μπόρεσε ο ζωγράφος να μπορεί να ξεκινάει απο μιά ανάγκη αυθαίρετη και να καταλήγει να παλεύει μαζί της μέσα απο το χρώμα και λιγότερο μέσα απο το σχήμα. Κάπου δείχνει να το πέτυχε. Κάπου αλλού, συμβάλλει απλά στο μυστήριο τής ζωγραφικής, δίνοντας χαρά στη ματιά μας.
*οι φωτογραφίες είναι τραβηγμένες απο μένα
* η ανάρτηση είναι προγραμματισμένη να γίνει όσο λείπω γι αυτό και τα σχόλια θα είναι πάλι κλειστά :-)
