.."Σ' αυτό το 'περίπου' κάθεται η ποίηση.Τη βλέπεις;"..
.."Έχουν ακόμη πόδια τα όνειρα-λέει- τ΄ακούς στο πάνω πάτωμα.."
.."Μιρό,σού χρωστάω αυτά τα δύο ανόμοια-όμοια χρώματα
στην πάνω αριστερή γωνία τού αόρατου κίτρινου (όχι κίτρινο,
μάλλον αχνά πορτοκαλί - όπως είναι το αόρατο πάντα) "..
.."Τα πράγματα-είπε- γνωρίζονται βαθύτερα απο τη στάση τους
παρά απ΄τ΄όνομά τους. έτσι μπορούν να διατηρήσουν
ταυτόχρονα τη σημασία τους και την ύλη τους,μέσα
στον ορισμένο χώρο τους κι έξω απ΄το χώρο,
μέσα στον πάγιο φωτισμό τους και στην ώρα τους,όπως
ετούτο το τραπέζι π.χ. όπου η αμίλητη γυναίκα
ακούμπησε μαλακά τους αγκώνες της,κρύβοντας
το πρόσωπό της στα χέρια της,χωρίς δαχτυλίδια,
για να περάσει ωραία,ανώνυμη μέσα στο ποίημα."
.."Αστραπιαία μοτοσικλέτα.Πέρασε.Ο έρωτας ήταν"..
(για τα 100 χρόνια απο τη γέννηση τού Γιάννη Ρίτσου,επειδή δεν μού αρέσουν τα αφιερώματα αλλά αγαπώ ότι έγραψε και ζωγράφισε)
