τι να γράψω για ζωγραφική και μοντερνισμούς με τέτοια κατιούσα ανηθικότητα που με καλεί να μη σκέφτομαι και να φρονιμέψω γιατί θα με κάνουν da-da οι ευρωπαίοι "φίλοι".
καιρό τώρα είχα πάθει κράμπα στον δεξιό ώμο με όσα άκουγα και κατάντησα να συγχέω τα μαθηματικά με τα λαϊκά άσματα αλλά με όσα έχω ακούσει και διαβάσει την τελευταία εβδομάδα αντιμετωπίζω τις σκέψεις μου σαν ψείρες που άδουν παραπαπαμ αφέντες!
σκέφτομαι να κάνω πρόβες στο "εμπρος της γης οι κολασμένοι" και αναζητώ συνθέτη για μιά πιό τζαζ εκδοχή..
