Στέλιος Καραμανώλης,2011, στένσιλ-μελάνι
εν ολίγοις,τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο..πιάσε παιδεία, υγεία, δημόσιο, εργασιακά, δουλειές, άνθρωποι, δρόμοι, θάλασσες..
έχω πάψει να "ενημερώνομαι" απο δημοσιογράφους που σαν άλλα σκουλήκια της μύτης φτιάχνουν νέες ομοιοκαταληξίες σε ένα έπος ανηθικότητας και βρωμιάς.
ήρθε στο μυαλό μου κάτι που είχε γράψει ο Αραγκόν για πάρτη τους : "αν γνώριζα καλύτερα φυτολογία σίγουρα θα είχα προτιμήσει να τους αποκαλέσω καθηκοβλάσταρα"..
τους ακούς και μετα πρέπει να πλύνεις το μυαλό σου.
διαβάζω τις ανακοινώσεις όλου του γερμανικού, γαλλικού και λοιπού συρφετού που με "συμβουλεύουν" για το τι πρέπει να κάνω.
όταν θα τους ακούσω να μου λένε τι ώρα να μπω στη κουζίνα και πόσα λεπτά να περιμένω στο χωλ ίσως να καταλάβω τις όμορφες συνέπειες της "φρονιμάδας" που μου συστήνουν..
όλο το εμετικό κατασκεύασμα του φόβου που χτίζουν κατακέφαλά μου δεν μπορεί να με ταράξει. άντε να τους συστήσω με παιδικό πείσμα ,(αντιγράφοντας), βρωμιούχα.
ότι και να έρθει,μετά απο τους θλιβερούς που πήραν τη χώρα εργολαβία μαζί με τους κολαούζους τους, καλώς να έρθει..