Πανταλέων
Παπασπύρου
Α.Νασιουλα
Γ.Γολφίνος
Κ.Βαβλίτου
Παντελιάς
Μυταράς
Γκολφίνος
.."..κι ο καφές ,ναι, είναι μαύρος. Αλλά οι σταγόνες της βροχής ανταμώνουν μιά μιά, σμίγουν, φτιάχνουν ένα ρυάκι, δύο, τρία, πέντε, φτιάχνουν ένα ποτάμι, το ποτάμι τρέχει, τραγουδάει, ναι, οι βροχοστάλες που πέφτουν απο τον ουρανό, σεργιανάνε τώρα στο χώμα, ποτίζουν τα δέντρα, τα λουλούδια, γεμίζουν καθαρό νεράκι τις γούρνες να πίνουν τα πουλιά, προπάντων τα αστεία μικρά σπουργίτια,-- οι βροχοστάλες όπως οι λέξεις, απο πολύ μακριά, μεσ΄απ' την ιστορία, μεσ' απ' τη διάρκεια, πέφτουν μέσα στο ποίημα, καθαρό νεράκι, κι έρχονται οι άνθρωποι, σαν πουλιά κι αυτοί, και πίνουν, και , μα το θεό, μπορούν κι αυτοί σαν πουλιά να πετάξουν,"..
( Γ.ΡΙΤΣΟΣ, Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΑ'Ι΄ΤΟΥΣ )
