Κ. Βαβλίτου
στη πόλη φάντασμα βραδιάζει, με πτώση ολόσωμη και αυθόρμητες πλάνες
όσο τα μικροσκοπικά θηρία ακατάπαυστα ενδίδουν
ή μήπως νομίζω και δεν περπατάει κανείς
ακούστηκε πως φθάνει βροχή αλλά είναι μόνο η αιώνια κίνηση που θαμπώνει την εικόνα
η προσδοκία της λύτρωσης που ταξιδεύει και αναζητάει ασέβειες στην ανέντιμη μέρα
όταν φθάσουν οι σχεδίες ποιός θα είναι όρθιος μέσα στου κόσμου τα όμορφα χρώματα
4 σχόλια:
Και ο πίνακας και το κείμενο είναι φοβερά. Ειδικά το κείμενο είναι το κάτι άλλο.
Αυτή η αιώνια κίνηση που θαμπώνει την εικόνα. πολύ όμορφο, καληνύχτα.
δειμε,
με τα σχολια δεν τα παω καλα..καθυστερω ασύστολα ν΄απαντησω,ειδικα οταν τυχαινει να τ΄αφησω ανοιχτα κατα λαθος.. :-))
o πινακας μ΄αρεσει κι εμενα πολυ ισως γιατι λεει μια ιστορια που καθε φορα που τον κοιταζω εχει αλλη πλοκη/
καραγκιοζακι,
"γνωριστηκαμε" μεσω κειμενων,δικων σου και δικων μου, αλλα αυτο δεν με κανει να χαιρομαι λιγοτερο!
να το συνεχισουμε !
:-))
Δημοσίευση σχολίου