Σάββατο 7 Απριλίου 2012

vida II,"Communist Ideology for Capitalist clients"..


  
Detroit Industry or Man and Machine,1932-1933,North Wall

Πέρα απο τα σύνορα της χώρας τους,άρχισε να υπάρχει ζωηρό ενδιαφέρον για τους τρείς τοιχογράφους αλλά ιδιαίτερα για τον Ριβέρα. Τα έργα τους παράλληλα άρχισαν να εκτίθενται στη Ν.Υόρκη. Άρχισαν παραγγελίες και για τους τρείς. Ο Ορόζκο ζωγράφισε τοιχογραφίες στη Νέα Σχολή Κοινωνικής Ερευνας (Ν.Υόρκη), στο Κολλέγιο Ντάρτμουντ και στο Χαμσάιρ όπου και δίδαξε τεχνικές τοιχογραφίας. Ο Σικέιρος δίδαξε στη σχολή τεχνών στο Λος Αντζελες ενω ολοκλήρωνε και τοιχογραφίες στη Plaza Art Center. Ιδρυσε το εργαστήριο μοντέρνων τεχνικών, με καινοτόμα υλικά, τεχνικές και εργαλεία (π.χ. ρίψη-στάξιμο-ψέκασμα).Μέλος του εργαστηρίου του ήταν και ο μετέπειτα γνωστός ζωγράφος Τζ,Πόλοκ.


                             Detroit Industry or Man and Machine,1932-1933,South Wall


Γνωστότερος όμως στις ΗΠΑ ήταν ο Ριβέρα. Το 1930-31 έκανε εκθέσεις σε Ντιτρόιτ και Σαν Φρανσίσκο και έκανε τοιχογραφίες στο Χρηματιστήριο  και στη Σχ.Καλών Τεχνών της Καλιφόρνια.Του ανατέθηκε επίσης να κάνει τις τοιχογραφίες στο Ιδρυμα Τεχνών του Ντιτρόιτ.
Στο τέλος του 1932,ο Ριβέρα μαζί με τον καταλανό τοιχογράφο Σερτ και τον άγγλο Μπράνγκγουιν ανάλαβαν μετά απο παραγγελία της οικογένειας Ροκφέλερ να κάνουν εννέα τοιχογραφίες για την είσοδο του RCA Building στο Κέντρο Ροκφέλερ της Ν.Υόρκης. Η οικογένεια Ροκφέλερ ήταν απο τις πλουσιότερες στον κόσμο και ο Τζον Ντ,Ροκφέλερ ήταν η προσωποποίηση του αμερικάνικου καπιταλισμού. Η γυναίκα του ήταν θαυμάστρια του έργου του Ριβέρα..


The Making of a Fresco,1931

Ο τίτλος της τοιχογραφίας του Ριβέρα ήταν "Άνθρωπος σε σταυροδρόμι ατενίζει με ελπίδα και υψηλό όραμα την επιλογή ενός καλύτερου μέλλοντος" και άρχισε να παίρνει σάρκα τον Μάρτη του 1933. Μέσα στον Απρίλη, το γνωστό σε όλους κεφάλι του Λένιν έκανε την εμφάνισή του στη τοιχογραφία προκαλώντας σάλο μέσω του Τύπου. Για να γίνω πιό συγκεκριμένη, η World Telegraph έγραψε " ο Ριβέρα αναπαράγει σκηνές κομμουνιστικής δραστηριότητας στους τοίχους του RCA ,και ο Ροκφέλερ ο νεότερος πληρώνει τον λογαριασμό". Αν και η οικογένεια Ροκφέλερ γνώριζε τις πολιτικές πεποιθήσεις του Ριβέρα,δεν προβληματιζόταν ιδιαίτερα γι αυτές- η τροπή όμως που πήρε η ιστορία με τη μη αναμενόμενη προσθήκη του Λένιν και του Τρότσκι, τους έφερε σε δύσκολη θέση. Ο Νέλσον Ροκφέλερ που είχε και την επαφη με τον Ριβέρα, του γράφει : 


"...βλέποντας την εξέλιξη της συγκλονιστικής τοιχογραφίας σας παρατήρησα οτι στο πιό πρόσφατο μέρος του πίνακα .εχει περιληφθεί η προσωπογραφία του Λένιν. Είναι όμορφα ζωγραφισμένο αλλά μου φαίνεται πως η εμφάνιση της προσωπογραφίας μπορεί πολύ εύκολα να θίξει πολλούς ανθρώπους. Αν και δεν μου αρέσει αυτό που κάνω, φοβάμαι πως πρέπει να σας ζητήσουμε να τοποθετήσετε το πρόσωπο ενός άλλου άνδρα στο σημείο που τώρα εμφανίζεται το κεφάλι του Λένιν."..


Detroit Industry or Man and Machine,1932-1933

Ο Ριβέρα είχε συμπεριλάβει το πορτραίτο του Λένιν σε μια γωνία,και είχε απόλυτη επίγνωση των κατηγοριών του Κομμουνιστικού Κόμματος οτι ξεπουλήθηκε αποδεχόμενος και μόνο να εργαστεί για τον αρχικαπιταλιστή. Παράλληλα οι βοηθοί του απειλούσαν να απεργήσουν αν συμφωνούσε με το αίτημα του Ροκφέλερ.
Τελικά, ο Ριβέρα απάντησε οτι ο Λένιν πρέπει να μείνει στη θέση του,αλλά συμβιβάστηκε να προσθέσει μερικούς αμερικανούς ήρωες στη σύνθεσή του. Η απάντησή του κατέληγε με τα λόγια " αντί να ακρωτηριάσω την ιδέα, θα προτιμούσα την υλική καταστροφή της σύνθεσής στο σύνολό της"..


Detroit Industry or Man and Machine,1932-1933

Λίγες μέρες αργότερα, ο Ριβέρα απολύθηκε παίρνοντας ολόκληρη την αμοιβή του.Η μάχη είχε αρχίσει, η τοιχογραφία σκεπάστηκε και ο διεθνήε τύπος μαζί με τον αμερικάνικο συγκάλυψε το θέμα αλλά και τις πολιτικές διαμαρτυρίες που ξέσπασαν εξαιτίας της αναγκαστικής διακοπής του έργου. Τον Φεβρουάριο του 1934 η τοιχογραφία καταστράφηκε.
Ολα αυτά έκαναν τον Ριβέρα τον διασημότερο τοιχογράφο αλλά και ήρωα για τους αριστερούς καλλιτέχνες στις ΗΠΑ, οι οποίοι μετά τη μεγάλη ύφεση και την άνοδο του φασισμού στην Ευρώπη, είχαν προσπαθήσει να αποστασιοποιηθούν απο τη θεωρούμενη απο αυτούς παρακμή της Ευρώπης και της ευρωπαϊκής αφαίρεσης. Απέβλεπαν σε μιά "καθαρόαιμη" αμερικανική τέχνη .


Man, Controller of the Universe or Man in theTime Machine,1934
Palacio de Bella Artes, Mexico City

Μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, οι αμερικανοί καλλιτέχνες που στη δεκαετία του ΄30  αναζητούσαν μιά μοναδική "αμερικανική" τέχνη που δεν θα βασιζόταν σε γαλλικά ίχνη, στράφηκαν στους  μεξικανούς  τοιχογράφους που μέσα πο το επικό εθνικό στιλ, παρείχαν ένα ισχυρό μοντέλο.


Man, Controller of the Universe or Man in theTime Machine (detail)
Lenin and Trotsky,1934,Palacio de Bella Artes, Mexico City

Ο Ρούζβελτ, περιορίστηκε να πει πως είδε πολλούς ενθουσιώδεις νέους να ζωγραφίζουν το κεφάλι του Λένιν στο κτίριο του Υπουργείου Δικαιοσύνης κι άρχισε να επεξεργάζεται τα προγράμματα πολιτιστικής υποστήριξης του New Deal..
Η τριάδα των τοιχογράφων μετά τις ΗΠΑ, άρχισαν να εργάζονται στη Λατινική Αμερική μαζεύοντας πέριξ τους πολλούς οπαδούς. Αφησαν πίσω τους ένα δυναμικό παράδειγμα μιάε εθνικής πρωτοποριακής τέχνης που ταυτόχρονα μπορούσε να είναι και κριτική και σατιρική και παράλληλα να εμπνέει ή να εξυμνεί..Για τους κριτικούς και τους χορηγούς τέχνης, η "αποδοχή" της άργησε τουλάχιστον μέχρι την εμφάνιση της ποπ αρτ.
Οι μεξικανοί τοιχογράφοι μπορούν να θεωρηθούν πρόδρομοι μεταγενέστερων κινημάτων που εξέταζαν ζητήματα ταυτότητας στις δεκαετίες του 1960 και του 1970 στις ΗΠΑ αλλά και του κινήματος τοιχογραφίας της μετα-αποικιοκρατικής Αφρικής..